8855,03%-0,08
34,24% 0,14
36,94% 0,55
2935,85% 0,37
4850,56% -0,20
Depremzede Sevinç Dokuyucu, “1997 DE KIZIMIN YAŞINDAYKEN HATAY DEPREMİNİ YAŞADIM. ŞİMDİDE KIZIM YAŞADI”
Kahramanmaraş’a meydana gelen 7.7. ve 7.6 lık depremler depremi Antrakya’da yaşamış, evleri yıkılmış Öğretmen Resime Deli ve yine depremi Hatay’da yaşamış evi yıkılmış Sevinç Dokuyucu yaşadıklarını anlattı. Dokuyucu “Ben 1997 yılında küçüktüm kızımın yaşındaydım. Hatay’da meydana gelen depremi yaşamıştım. Hatırlıyorum. Kızımın yaşındaydım. Şimdi kızım 2023 yılında aynı depremi yaşadı.”dedi.
Deprem sonrası Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın çağrısı üzerine Antalya’ya gelen aileler Serik ilçesi Boğazkent mahallesinde Serik Oto galericiler Sitesi Dernek başkanı Mustafa Özkaya’ya ait tatil sitesine yerleştirildi. Barınma ihtiyaçlarını karşılayan yaklaşık 100 kişinin her türlü ihtiyacı karşılanmaya çalışılıyor.
SICAK SUYUMUZ, İÇECEK ÇORBAMIZ VAR. HALİMİZE ŞÜKREDİYORUZ
Antakya’da yardımcı öğretmenlik yapan Resime Deli, o anları şöyle anlattı. Deli, “Biz Antakya merkezden geliyoruz. Hepimizin evi neredeyse başımıza yıkıldı denilebilir. Enkaz çok. İnsanların sesleri yardım çığlıkları ile dolu. Biz 4 aileyiz hepimiz ayrı bir apartmanda oturuyoruz. Eltim göçük altında mahsur kaldı. Çok uzun süre kurtarılmayı bekledi. Çok korktuk. Çok şükür ki biz sağ alim kurtulduk ama bir çok akrabamız ve tanıdığımız bir çok kişi maalesef vefat ettiler. Hala enkaz altından çıkarılamadılar. Biz Antalya’ya geldik çok şükür en azından başımızı sokacak bir yer bulduk. Sıcak suyumuz, içecek çorbamız var. Halimize şükrediyoruz. Ben deprem anında evde tek başımaydım. Depremi hissettiğimde kapının altına çöktüm. Başımı eğdim ve sadece çığlık attığımı hatırlıyorum. Tavanlar üzerimize geliyordu. Sonra evden nasıl çıktığımı bilemiyorum. Hala üzerimden atabilmiş değilim. Tek başıma kaldıkça daha kötü oluyorum.”
Annesi Kezban Dede ise, “Enkazda evlerimiz kaldı. Malımız mülkümüz gitti. Çok şükür ki kurtulduk. Gelinimin evi gitti. Çocuklarımızı zor kurtardık. Şimdilik başımızı sokacak bir yer bulduk. Yedirip içiriyorlar. Allah yardımcıları olsun.”
Babası Ali İbrahim Dede, “Ben apartmanın 3. Katında oturuyorum. Çok sallandı ve bitmek bilmedi. Umudumuzu kestik. Bir daha dışarı çıkamayacağız diye düşündüm. O Anda herşey bitti diye düşünüyordum. Eşim ve çocuğumla birbirimize sarıldık bekledik. Apartmanın her tarafından tozlar gelmeye başladı. Her taraf yıkılmaya başladı. Allah kimsenin başına getirmesin. Akrabalarımızdan ölenler var. Ev iş hiçbir şeyimiz kalmadı.”
Resime öğretmen duygulu anlar yaşadığı konuşmasının ardından kayın validesi İpek Deli’ye sarılarak ağladı.
1997 DE KIZIMIN YAŞINDAYKEN HATAY DEPREMİNİ YAŞADIM. ŞİMDİDE KIZIM YAŞADI
Depremi yaşayanlardan Sevinç Dokuyucu, “Büyük bir sarsıntı yaşadık. Evlerimizi kaybettik. Bir sürü akrabamızı enkaz altında ve toprak altında bırakıp geldik. Hala enkaz altından çıkarılamayan bir sürü insan var. Elektriğimiz, suyumuz, çocukların kalabileceği hiçbir yer yok. O yüzden buraya gelmek zorunda kaldık. Çocuklar bu yaşta bu psikolojiyi yaşamak zorunda kaldılar. Onların yanında olmaya çalışıyoruz. Aklımız Hatay’da kalan akrabalarımızda. Anca internetten haber alabiliyoruz. Kimin vefat ettiğini, kimin enkaz altında kalıp çıkarıldığını bu şekilde takip edebiliyoruz. Ben 1997 yılında küçüktüm kızımın yaşındaydım. Hatay’da meydana gelen depremi yaşamıştım. Hatırlıyorum. Kızımın yaşındaydım. Şimdi kızım 2023 yılında aynı depremi yaşadı. Çok kötü bir duygu. Evsiz kaldık. Vatanımızı bırakmak zorunda kaldık. Allah herkesin yardımcısı oldun.
ARTIK GİDECEK BİR OKULLARI KALMADI
Şu anda geçici olarak yerleştiğimiz burada çocuklar boyama yapıyorlar. Kitapları yok zaten enkazda kaldı. Pazar akşamı kızımın formasını ütüledim. Beslenme çantasını hazırlayıp kenara koydum. Pazartesi sabah çok heyecanlı bir şekilde okula gidecekti. Sabaha karşı 04.17 de o sarsıntı ile uyandık. Artık gidecek bir okulları kalmadı. Çözecek test kitapları kalmadı. Okuyacak hikaye kitapları kalmadı. Şu an boyama kitapları ile onları idare etmeye çalışıyoruz. İlerisi için ne olur bizde bilmiyoruz.”
KÖPEĞİM PABLO’YU ÖZLEDİM
Küçük kız Asmin Mahanoğlu, Çok sevdiği köpeği Pablo’yu Hatay’da bırakıp Antalya’ya gelen küçük …. Gazetecilerin yeni bir köpek istermisin sorusuna, “Olmaz. Ben kendi köpeğimi istiyorum. Adı Pablo. Orada bırakıp geldik. İnsanlar korkar diye getiremedik. Ama aslında getirebilirdik. Çok özledim.”dedi.
Sevinç Dokuyucu’nun 8 yaşındaki kızı Eliza ile yeğeni 6 yaşındaki Asmin, sığındıkları konutların yemek yemeleri için kurulan çadırında yardımseverlerin getirdiği boyama kitabını boyadılar.